1692
Կարմեն Հեյսը մի տեսակ ռասիստ է, երբ խոսքը գնում է ծիծաղի մասին: Նա չի սիրում սպիտակ փուչիկ ունենալ իր մորաքրոջ մեջ: Բայց դրա չափը այնտեղ վերածվում է ոչ ռասիստական պոռնիկի: