1886
Անջելինա Վալենտինը Կալիֆոռնիայից վերադառնում է Կենտուկիի իր հայրենի քաղաք և այցելում իր ավագ դպրոցի բոցը ՝ Բիլլիին, ով նույնպես տուն է գալիս ՝ այցելելով կաթի և մեղրի երկիրը: Նա այցելում է նրան և սկսում վերհիշել այն օրը, երբ նրանք մոլագարների պես կատակ էին անում: Բանն այն է, որ երկուսն էլ խփված են. բայց շատ վատ է, որ նրանց երկու ամուսիններն էլ վերադարձել են Կալի: Անջելինան դեռևս փափագում է Բիլիի զանգվածային ձագին, ուստի նա ծեծում է իր մեծ կրծքերին, ծնկի գալիս և սկսում ծծել այդ բանը, ինչպես լավ գյուղացի աղջիկը:
